Pożegnanie śp. prof. Rodzińskiego

We wtorek, 27 lipca uroczyście pożegnaliśmy prof. Stanisław Rodziński, byłego Rektora Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.

Pożegnanie w imieniu JM Rektora prof. Andrzeja Bednarczyka oraz całej społeczności ASP podczas uroczystości pogrzebowych w Kolegiacie św. Anny odczytał dr hab. Bartłomiej Struzik, prof. ASP, prorektor ds. współpracy.

Żegnamy dzisiaj Człowieka, Osobowość Artystyczną o wyjątkowych przymiotach. Wyliczanie ich teraz, kiedy ponownie uświadamiamy sobie jak skromną Osobą był prof. Stanisław Rodziński, wydaje się niemal niestosowne. Wszyscy, którzy Go znaliśmy w Akademii Sztuk Pięknych pamiętamy, że sam Artysta nie był nigdy zainteresowany pielęgnowaniem swojej pomnikowości, chociaż jako jeden z naprawdę niewielu był ku temu predestynowany.

Zanim spotkały Go zaszczyty, odznaczenia, nagrody czy piastowanie funkcji Rektora naszej uczelni - co wiązało się z jego pasją do dydaktyki i upowszechniania sztuki - zaczynał jako nauczyciel w szkole. To co z obecnej perspektywy wydaje się szczególnie ważne, to fakt, że prof. Rodziński pozostał bezpretensjonalnym nauczycielem przez całe swoje życie. Do koleżeństwa i młodych adeptów sztuki odnosił się zawsze z szacunkiem i pełną ogłady delikatnością. Nie narzucał norm i swoich upodobań, a jednocześnie pozostawał w sposób jednoznaczny wyrazisty w tym co robił i jakie ideały pielęgnował. Ta swoista złożoność postawy czyniła go tak interesującym i pociągała ku niemu tych, których uczył lub z którymi blisko współpracował.

Takim był też Artystą. Emocje zaklęte w Jego obrazach, nawet tych, w których podejmował bardzo dramatyczne motywy zawsze artykułowane były w sposób powściągliwy, bez nachalnego patosu. Pisarstwo, zwłaszcza o sztuce, stało się drugą rozpoznawalną aktywnością prof. Stanisława Rodzińskiego. Zmysł analityczno-polemiczny, wnikliwość obserwacji i erudycja Jego tekstów w sposób nierozerwalny łączyły się z aktywnością malarza stanowiąc o oryginalności Jego wizerunku. Owe niezwykłe intuicje zawarte w tekstach, wyraziste obrazy, rysunki oraz wspomnienie Jego nienarzucającej się acz charyzmatycznej osobowości to wszystko jednocześnie uprzytamnia nam jakiego formatu osobistość dzisiaj żegnamy.

11 lat temu prof. Stanisław Rodziński odszedł na emeryturę, ale jego związki z uczelnią, zwłaszcza z Wydziałem Malarstwa gdzie przez wiele lat prowadził swoją pracownię nie uległy zatarciu. Dzisiaj żegnamy naszego Mentora, autorytet moralny i artystyczny, żegnamy naszego Przyjaciela... Pozostaje z nami Jego dzieło i pamięć o wybitnym Artyście i Człowieku Szlachetnym.

Dziękujemy za kondolencje i wyrazy pamięci o śp. Profesorze Rodzińskim, które spłynęły do Kancelarii Uczelni.