Do 31 października 2018 r. w Nowohuckim Centrum Kultury (NCK) trwa wystawa "Młoda Akademia". Na ekspozycji prezentowane są prace młodego pokolenia artystów pedagogów krakowskiej ASP. Wystawa została zorganizowana z okazji dwusetnej rocznicy powstania Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.
Zwiedzający wystawę mogą zapoznać się z dokonaniami młodej kadry pedagogicznej najstarszej uczelni artystycznej w Polsce. Cały budynek NCK opleciony został przez realizacje wykonane w różnych technikach i stylach. Osoby odwiedzające NCK mogą zobaczyć prawie setkę różnorodnych postaw artystycznych, sposobów widzenia i przetwarzania świata. Kuratorzy wystawy - Margerita Vladimirowa i Przemysław Wideł - sięgnęli po genetyczne inspiracje aby ukazać krakowską Akademię jako organizm wraz z jego skomplikowaną anatomią. Ekspozycja w NCK daje możliwość spotkania młodych twórców poza murami administracyjnych podziałów na wydziały krakowskiej ASP. Jej kluczem jest dialog pokrewnych materii i kreatywnych poszukiwań. Współcześnie bowiem media artystyczne wzajemnie się przenikają, granice między dziedzinami sztuki stają się płynne, a proces twórczy podlega ciągłej przemianie, mutuje i ewoluuje. Wystawa Młoda Akademia jest czymś w rodzaju gry terenowej, w której widz wyposażony w mapę przestrzeni sam odkrywa złożony ekosystem wpływów i zależności młodych kontynuatorów myśli Jana Matejki.
Margarita Vladimirova mówi:
"Wystawa Młoda Akademia zorganizowana w ramach obchodów dwustulecia Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie pozwala przyjrzeć się dokonaniom młodej kadry pedagogicznej najstarszej uczelni artystycznej w Polsce.
Obchody jubileuszu to swoiste punkty zwrotne, które dają preteksty do refleksji nad historią i dziedzictwem dla nam współczesnych i przyszłych pokoleń. Jednym z nich jest niewątpliwie prezentowana w Nowohuckim Centrum Kultury wystawa Młoda Akademia. Składają się na nią prace młodych malarzy, rzeźbiarzy, grafików, architektów wnętrz, konserwatorów, projektantów i artystów intermedialnych, którzy należą do nowej generacji artystów na co dzień kształcących kolejne pokolenia twórców.
Jak widzą i interpretują świat młodzi kontynuatorzy myśli Jana Matejki? Co pragną zakomunikować? Jaki obierają warsztat? Jaką subiektywną rzeczywistość tworzą? Na te i wiele innych pytań próbuje odpowiedzieć wystawa Młoda Akademia.
Niemożność obiektywnej oceny teraźniejszości posłużyła za motyw przewodni ekspozycji, której integralną część tworzą sączące się z zakątków Galerii Centrum przemyślenia młodych artystów. Czy Młoda Akademia jest genetycznie zmodyfikowana? Współczesna sztuka mutuje czy ewoluuje? Wystawie towarzyszą zasłyszane i nagrane anonimowe odpowiedzi otoczone odgłosami nowoczesności, które pełnią funkcję jej ścieżki dźwiękowej.
Artystyczne realizacje i wypowiedzi twórców komponują nieoczywistą, wielogłosową narrację, w której tematy i kontrapunkty nie są odbiorcy narzucone, lecz pozwalają się subiektywnie odkrywać i interpretować.
Spotkanie młodych pedagogów poza murami administracyjnych podziałów na wydziały otwiera dialog oparty na pokrewieństwie materii i kreatywnych poszukiwań. W podobny sposób współczesne media artystyczne wzajemnie się przenikają, granice między dziedzinami sztuki stają się płynne, a proces twórczy podlega ciągłej przemianie, mutuje i ewoluuje."
Przemysław Wideł tłumaczy:
"W budzącym do dziś wiele kontrowersji dziele, z którego pochodzi powyższy cytat znajdujemy teorie zakładające, że zmiany zachodzące w organizmach wystawionych na konkretne warunki środowiskowe doprowadzają do wykształcenia się cech, które po pewnym czasie stają się tak charakterystyczne, że w obrębie gatunku łatwo wyróżnić konkretne jego odmiany.
Czy w świecie sztuki obowiązują podobne reguły? Mimo że artyści od wieków posługują się tymi samymi narzędziami, to rozróżniane dzisiaj szkoły i style artystyczne pojawiały się zazwyczaj w różnych częściach świata. Sposób widzenia, a co za tym idzie i przedstawiania rzeczywistości zależał nie tyko od warsztatu mistrza, ale często – a może przede wszystkim – od miejsca, gdzie artysta się kształtował; od światła, padającego na ten kawałek ziemi, który stał się dla niego inspiracją.
Szkoły, style, postawy i gusty wyrastały na konkretnym gruncie, na określonej społeczno-kulturowej pożywce. W dawnych realizacjach bez większego kłopotu potrafimy znaleźć i nazwać elementy wyróżniające kod genetyczny warunkujący i odsłaniający tożsamość dzieła.
W tym kontekście pojęcie owego kodu można rozumieć dwojako. W pierwszym rozumieniu będzie to świadectwo pochodzenia. Ten zbiór informacji ma też drugie znaczenie, a mianowicie doprowadza do ujawnienia się określonych cech.
Prezentując młodą kadrę artystów-pedagogów, sięgamy po oba znaczenia tego pojęcia. Akademia w swojej długiej historii stała się środowiskiem pozwalającym, by jeden gatunek twórców wyewoluował w stronę kolejno pojawiających się w czasie odmian – wydziałów. W gąszczu administracyjnych zawiłości i topograficznego rozdzielenia okazji do spotkania rzeczywiście trafia się niewiele. Tym bardziej wystawa, która zbiera wszystkie wydziały, powinna pokazać pełny obraz tego, czym żyją młodzi kontynuatorzy dziedzictwa Jana Matejki.
Posługując się biologiczną estetyką i rozrzucając po całym budynku Nowohuckiego Centrum Kultury dzieła malarzy, rzeźbiarzy, architektów wnętrz, grafików, konserwatorów, projektantów i artystów intermedialnych, chcemy zaprezentować Akademię jako jeden byt i do takiego spojrzenia na nią namawiamy.
Świadomie utrudniamy możliwość łatwego i szybkiego powiązania dzieła z konkretnym wydziałem, aby prawie sto różnorodnych postaw artystycznych, sposobów widzenia i przetwarzania świata połączyło się, ukazując krakowską Akademię jako jeden organizm wraz z jego skomplikowaną anatomią.
Stare drzewo z całym jego dziedzictwem na stworzonym w ten sposób gruncie pozwala się wyłonić nowym gałęziom o niespotykanych dotąd kształtach. To one staną się zaczątkiem bytów, o istnieniu których nie mamy jeszcze pojęcia. Czy zrodzą się one w wyniku wymierania, dostosowania do nowych potrzeb czy przez przypadek? A może będą wypadkową tych czynników? Bo przecież nie ma ewolucji bez mutacji…"
Relacja z wernisażu wystawy dostępna jest na www.
Wystawa będzie czynna do 31 października 2018 r. w godz. 8.00-22.00 w Nowohuckim Centrum Kultury, Kraków, al. Jana Pawła II 232.
