Zapraszamy do Galerii Promocyjnej na wystawę "Opętani"

Zapraszamy do Galerii Promocyjnej Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (pl. Matejki 13) na wystawę Agaty Kus "Opętani". Ekspozycja będzie dostępna od 23 do 31 stycznia 2018 r. "Opętani" to zbiór prac malarskich i video powstałych w trakcie trwania studiów doktoranckich. Prace opatrzone są wspólnym tytułem zaczerpniętym z powieści Witolda Gombrowicza i tak jak ona inspirowane są zjawiskami z pogranicza spirytyzmu.

Agata Kus tak mówi o wystawie: "Praca ta nie jest próbą wyłożenia jakiejś kuriozalnej, spirytystycznej teorii twórczości. Zjawisko spirytyzmu traktuję poetycko, jako inspirację, sposób ujęcia, punkt wyjścia do myślenia o pracy, stymulowania umysłu oraz swojej aktywności i wrażliwości. Nie należy traktować podejścia tego zbyt poważnie. Gram z konwencją, choć nie jest to gra zabawna, wręcz przeciwnie, w swej istocie kontrowersyjna i nieco perwersyjna. Już samo uznanie dopuszczalności hipotezy, że przyczyną mojej twórczej postawy może być działalność duchów lub sił nadprzyrodzonych, spycha moją pracę poza margines badania naukowego. Przywoływane przeze mnie motywy i fenomeny są bowiem niesprawdzalne empirycznie, a żadne metody i zdobyte dzięki nim wnioski nie wytrzymają naukowych weryfikacji.
W trakcie tego eksperymentu, momentami, porzucam wcześniejsze przyzwyczajenia do zachowania postawy krytycznej i sceptycznej. Pomijam metodologiczną zasadę brzytwy Ockhama i "mnożę byty ponad potrzebę", kierując się przekonaniem, że natura malarza pragnie zaznać czasem odrobiny romantyzmu, a ja jako malarz, tworzę dzieło, a nie teorię sztuki.
Po odbyciu kilku wspólnych sesji w roku 2014, Profesor Janina Kraupe-Świderska wyrysowała drobiazgowy kosmogram, za pomocą którego wnikliwie tłumaczyła mi moje predyspozycje i mediumistyczne zdolności percypowania informacji drogami pozazmysłowymi. Od tego momentu, dzierżąc rysunek Kraupe jak paszport, mianuję się ambasadorem zaświatów i odbywam podróż po dwóch "nawiedzonych" miejscach związanych z miejscami mojego zamieszkania (M1, M2), by przywieźć z nich ciekawe pamiątki – zdjęcia, obrazy, filmy wideo. Są to dom komendanta obozu koncentracyjnego Amona Gotha i odnaleziona w nim postać jego kochanki oraz mieszkanie Wiesława Dymnego i żyjący w nim pan Michał.
Seria prac Kochanka to obok prac malarskich, instalacja złożona z ruchomych obrazów wideo, zrekonstruowanych na podstawie oryginalnych, prywatnych fotografii Ruth Kalder. W trakcie zorganizowanych przeze mnie sesji w willi powstało kilkanaście osobnych scen – lekko poruszonych fotografii, rozwijających dyskretnie i delikatnie treść oryginału. Ruth "powraca" do willi w poszukiwaniu kochanka, lub ujawnia swą stałą tam obecność za moim pośrednictwem. Sceny odtwarzane są w tych samych miejscach, w których zrobiono oryginalne fotografie.
Przebywając w willi, przebieram się za Ruth i rekonstruuję sceny, wypełniając tym samym jej, nigdy niespełnione, marzenie o byciu aktorką i budując niepokojący obraz osobliwej historii kobiety, która próbowała wieść beztroskie życie w centrum piekła, u boku mordercy. Seria Kochanka jest wynikiem głębokiej i obsesyjnej fascynacji odkrytą dla siebie postacią, w której odnajduję uderzające podobieństwo fizyczne, jak również interesujące mnie cechy osobowości i biografii. Video porusza nie tyle wątki historyczne, co psychologiczne – zadaje pytania o naturę kobiet, ich bierność wobec agresji, ciemną stronę miłości. Nasuwa pytania o kondycję człowieka, trudności oceny moralnej jego wyborów w niemoralnych czasach.
Przypadek drugi związany jest z kolejnym miejscem mojego zamieszkania i ukazuje postaci niespokrewnionych ze sobą biologicznie Wiesława i Michała Dymnego. Ich również łączy pewne niewytłumaczalne, gombrowiczowskie podobieństwo typów, natur i fizjonomii. Inspirując się postacią Trelkovskiego z powieści Rolanda Topora, buduję własną historię Lokatora. Opieram się na atmosferze tego utworu i maluję postać kompozytora w obrazie Lokator i Lacrimosa. Ten drugi jest również świadomym nawiązaniem formalnym do malarstwa Caravaggia oraz zjawiska wydłubywania kamienia szaleństwa z obrazu Hieronima Boscha.
Opętani nie są próbą przełamania własnej sceptycznej postawy względem życia i sztuki. Prace korzystają z kolorytu tajemnic i osobliwych zjawisk, tworzone dla doznań poznawczych, nie dla triumfu niewiary".

Agata Kus urodziła się w 1987 roku w Krośnie. Mieszka i pracuje w Krakowie. Jest absolwentką i doktorantką Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w pracowni prof. Leszka Misiaka obroniła w 2012. W latach 2010-2014 była asystentką w atelier Pauliny Ołowskiej. Zajmuje się głównie malarstwem i wideo. Jest laureatką wielu nagród i stypendiów, w tym zwyciężczynią Międzynarodowego Biennale Sztuki Mediów WRO 2015 we Wrocławiu (Nagroda Główna za wielokanałową instalację wideo Kochanka). W roku 2017 została nominowana do Nagrody Spojrzenia Deutsche Banku i Zachęty. Jej obrazy znajdują się m. in. w kolekcji Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie, Muzeum Narodowym w Gdańsku oraz w licznych kolekcjach prywatnych w Polsce i zagranicą.

Agata Kus maluje głównie ludzi, wpisując się w obserwowany w ostatnich latach triumfalny powrót do klasycznego rodzaju figuratywności. Charakterystyczna dla jej malarstwa równoczesna wielość narracji, spojona w jedną kompozycję, pozwala na wielowątkowe czytanie obrazu: poszczególnego tematu lub syntezy ich wszystkich, układających się w nowe znaczenia. Nieoczywistość i dwuznaczność tych obrazów otwiera wiele możliwości interpretacji oraz podążania za ich niezwykle fascynującą narracją. Artystka stosuje przy tym liczne gry formalne, jak malarskie kolaże, pseudo-wycinanki, wklejki, zamazywania i destrukcje, sugerując zestawienie ze sobą wielu kompozycji o różnej fakturze i technice.

Więcej na

Opetani plakat

pikto Opetani