17 lipca 2021 r. w wieku 81 lat zmarł prof. Stanisław Rodziński, Rektor Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie w latach 1996-2002.
Z wielu ulubionych motywów w twórczości prof. Stanisława Rodzińskiego był często malowany pejzaż w półmroku, gdzie na horyzoncie widniał biały dom, jakby prześwit "tamtego świata", jakby ostateczny cel naszej ziemskiej wędrówki...
Żegnamy Profesora, Rektora i naszego Serdecznego Przyjaciela!
Prof. Rodziński był oddany Akademii, w latach 1996-2002 piastował najwyższy urząd ASP w Krakowie.
Profesor, Wychowawca wielu wybitnych artystów. Wielce ceniony Malarz i Autorytet.
W kontakcie ze studentami zawsze otwarty, życzliwy, z poczuciem humoru, tworzący warunki do rozwoju młodych talentów.
W swojej twórczości podejmował najważniejsze tematy dotyczące kwestii ostatecznych i wartości w życiu człowieka.
17 lipca stanął w obliczu Tego, do którego odwoływał się w swoim malarstwie.
Był dla nas starszym Kolegą i wspaniałą Opoką.
Zawsze pozostaniesz w naszych sercach i pamięci!
Dziękujemy!
Pogrzeb śp. prof. Stanisława Rodzińskiego odbędzie się 27 lipca br. (wtorek) w Krakowie.
Uroczystość pogrzebowa:
- o godz. 11.00 rozpocznie się Mszą w Kolegiacie św. Anny;
- o godz. 13.00 na Cmentarzu Rakowickim nastąpi uroczyste odprowadzenie trumny (od bramy głównej).
Stanisław Rodziński
Urodzony w Krakowie w roku 1940. Studia na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. Dyplom w pracowni prof. Emila Krchy w roku 1963. Od roku 1963 samodzielna praca artystyczna i nauczycielska - praca w domu dziecka, szkole podstawowej, liceum ogólnokształcącym, Liceum Plastycznym w Krakowie. W latach 1972-1980 docent PWSSP we Wrocławiu, od roku 1981 w krakowskiej ASP. W roku 1989 uzyskuje tytuł profesora, w 1992-profesora zwyczajnego. W latach 1993–1996 dziekan Wydziału Malarstwa, 1996–2002 rektor krakowskiej ASP, 1999– 2002 przewodniczący Konferencji Rektorów Szkół Artystycznych. W latach osiemdziesiątych wykładowca w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, od roku 1985 współpraca z Instytutem Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Umiejętności, Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego. W latach 1991-1992 członek Rady Kultury przy premierze RP. Doktor Honoris Causa wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1977 sygnatariusz deklaracji Towarzystwa Kursów Naukowych (tzw. latający uniwersytet), w latach 1981-1989 uczestnik Ruchu Kultury Niezależnej (prace organizacyjne, publikacje w prasie podziemnej). Od lat siedemdziesiątych do 1983 (tj. do likwidacji ZPAP przez władze stanu wojennego) praca społeczna Związku Polskich Artystów Plastyków. Przewodniczący Sekcji Malarstwa, wiceprezes Zarządu Okręgu Krakowskiego ZPAP, członek Zarządu Głównego Sekcji Malarstwa, w latach 1973-1983 naczelny redaktor Biuletynu Rady Artystycznej ZPAP. Od roku 1968 uprawia publicystykę i eseistykę w zakresie sztuki. Współpracownik "Tygodnika Powszechnego", "Znaku", "Więzi", "Gościa Niedzielnego", "Dekady Literackiej", publikacje m.in. w "Dzienniku Polskim", "Odrze", "Kulturze Paryskiej", "Ethosie" (KUL), "Życiu", "Rzeczpospolitej", "Sztuce Sakralnej", "Projekcie", "Życiu Duchowym", "Horyzontach Wychowania". Autor książek zawierających teksty o sztuce: 1999 - Sztuka na co dzień i od święta (Wyd. Biblos, Tarnów); 2001 - Obrazy czasu (Wyd. Gaudium, Lublin) – książka wyróżniona w roku 2002 jako krakowska książka miesiąca (luty); 2005 – Mój szkicownik (Wyd. Gaudium, Kraków-Lublin); 2007 – Dzieła - Czasy - Ludzie (Wyd. Salwator, Kraków); 2012 - Autoportret malarza (Wyd. Petrus, Kraków). W latach 1963-2019 udział w ponad stu wystawach indywidualnych, a ostatnio: w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Częstochowie, Tarnowie, Nowym Sączu, Lublinie, Jaworznie, Łodzi, Olkuszu, Miechowie, Nowym Targu, Wiedniu, Rzymie, Londynie, Düsseldorfie, Stuttgarcie, Paryżu. Od roku 1963 udział w ponad dwustu wystawach malarstwa i rysunku, w wystawach sztuki polskiej za granicą, w wystawach związkowych, muzealnych i tematycznych.
Nagrody i wyróżnienia:
1977 – Złoty medal TPSP w Krakowie
1978 – Złota Odznaka ZPAP
1981 – Nagroda Miasta Krakowa
1985 – Nagroda Muzeum Archidiecezji Warszawskiej
1985 – Stypendium Instytutu Kultury Chrześcijańskiej Jana Pawła II w Rzymie
1988 – Nagroda Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku
1993 – Nagroda Wojewody Krakowskiego za malarstwo, publicystykę i pracę pedagogiczną
1993 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1993 – Medal Komisji Edukacji Narodowej
1994 – Stypendium Fundacji Janineum we Wiedniu
1998 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
2000 – Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za twórczość malarską i eseistykę
2005 – Srebrny Medal Zasłużony Kulturze "Gloria Artis"
2007 – Nagroda im. Witolda Wojtkiewicza przyznawana przez Związek Polskich Artystów Plastyków – Okręg Krakowa
2007 – Wyróżnienie TOTUS, Warszawa
2011 – Nagroda im. Kazimierza Ostrowskiego przyznawana przez Związek Polskich Artystów Plastyków – Okręg Gdański
2013 – Medal Papieskiej Rady ds. Kultury "Per Artem ad Deum"
Prace w zbiorach muzealnych i prywatnych w Polsce i za granicą m.in.: w Muzeum Narodowym w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Poznaniu, Szczecinie, Muzeum Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, w Muzeach Archidiecezjalnych w Krakowie i Warszawie, w zbiorach Kurii Archidiecezjalnej w Krakowie, Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu Muzeum Historyczno-Etnograficznym w Chojnicach, Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu, w Domu Pielgrzyma w Rzymie.
/Biogram z katalogu "Stanisław Rodziński, dobry duch", wydany przez Galerię HORTAR/