Zygmunt Radnicki – nasz uczeń i nauczyciel

W Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie w kwietniu gości Zygmunt Radnicki. Wszystko za sprawą wystawy, jaka ma miejsce w Galerii ASP w Krakowie pt. „Uczeń i nauczyciel”. Jej wernisaż odbył się 8 kwietnia.

Wystawie towarzyszą publikacje: albumowa monografia artysty autorstwa kuratora wystawy Światosława Lenartowicza, wydana nakładem Wydawnictwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Muzeum Narodowego w Krakowie, oraz książeczka z serii „Galeria Żywa” Muzeum Narodowego w Krakowie. Albumowa monografia przedstawia postać wybitnego malarza i pedagoga, rektora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Zygmunta Radnickiego. Publikacja składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza z nich obejmuje teksty Światosława Lenartowicza, który wprowadza nas w zagadnienia związane z życiem i twórczością Radnickiego. Autor prezentuje sylwetkę artysty i pozwala nam śledzić rozwój jego osobowości twórczej. Drugą część albumu zajmują reprodukcje obrazów, rysunków, grafik i innych prac Zygmunta Radnickiego.

Wystawę „Uczeń i nauczyciel” oglądać można do 29 kwietnia 2015 r. w Galerii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jest ona aneksem wystawy "Zygmunt Radnicki (1894-1969)" prezentowanej w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie do 2 sierpnia 2015 roku, która obejmuje łącznie około 180 prac, w tym obrazy olejne, grafiki, pastele, rysunki, gwasze i akwarele.

Zygmunt Radnicki (1894 – 1969) był jednym z najmłodszych przedstawicieli pokolenia artystów, które kładło podwaliny pod nowoczesną sztukę polską. W okresie międzywojennym mieszkał i pracował we Lwowie. Po II wojnie światowej swoje życie zawodowe związał z Krakowem i krakowską Akademią Sztuk Pięknych, której był profesorem i rektorem. Był przede wszystkim malarzem, zajmował się też akwarelą, pastelem i drzeworytem. Początek jego zainteresowań artystycznych sięgał okresu przed I wojną światową. Pierwsze jego dojrzałe fascynacje artystyczne związane były z ugrupowaniem Formistów, z którymi wystawiał we Lwowie w 1921 roku. Studia u Józefa Pankiewicza w paryskiej filii krakowskiej ASP (1925/26) przyniosły zmianę w jego podejściu do sztuki i pogłębioną fascynację malarstwem Paula Cézanne’a. W okresie międzywojennym wystawiał swoje prace na większości wystaw Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg”. Po II wojnie światowej stał się wybitnym kolorystą, by w ostatnim okresie twórczości, w latach sześćdziesiątych, powrócić do rozwiązań formalnych połączonych z kolorystycznymi. W ciągłych zmianach podejścia do zagadnień koloru ważną rolę odegrała przyjaźń Radnickiego z członkami grupy „kapistów”, przede wszystkim z Janem Cybisem. Zygmunt Radnicki jako profesor krakowskiej Akademii, a wcześniej nauczyciel lwowskich gimnazjów, dał się poznać jako wybitny pedagog.

Radnicki ASP w Krakowie 5