Wydawnictwo Czarne, Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie i Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie poleca nowość wydawniczą "Hawaikum w poszukiwaniu istoty piękna". Premiera książki odbędzie się 2 września 2015 r.
„Hawaikum” to słowo, którego nam brakowało. Opisuje nieopisane. Chwyta za nogi i powala na ziemię. A potem rozprawia się z tym, co być może przeczuwaliśmy, ale nigdy tego nie werbalizowaliśmy. „Hawaikum” to ten zgrzyt gdy w przestrzeni - wizualnej, muzycznej, kulinarnej - odkrywamy fałsz. Bo przecież te wszystkie importy są brnięciem w obce nam konteksty i stwarzanie ich na nowo. Nie ważne, że odwołujemy się do czegoś co tak naprawdę nie istnieje. Ważne, że to nie jest stąd. Do lokalnego kontekstu odwołać się nam najtrudniej. A jeśli już to robimy to kończy się na dziewiętnastowiecznym wymyśle z ciupagą.
Filip Springer „Brakujące słowo”
Prowincjonalne myślenie, kicz ludowy, kicz religijny, egipskie wystroje barów na Podkarpaciu, piramidy i wielbłądy, nie wspominając licznych palm i innych ciepłolubnych roślin, walczących o życie w urzędach gminnych i ośrodkach zdrowia. To wszystko domaga się uwagi i stosownego uwiecznienia. Ten świat jest nieopisany, a przecież istnieje. Skąd się to wszystko wzięło i kiedy? Może spowodowały to filmy z Elvisem Presleyem, a potem piosenki Tercetu Egzotycznego i Violetty Villas?
Projekt Agaty Pankiewicz i Marcina Przybyłki jest skierowany na obserwację i interpretację fotograficzną tych zadziwiających zjawisk, wystrojów i dekoracji, ożywiających egzotycznością polską prowincję. Zapewne to, co kolorowe i przesadne często w Polsce przegrywa z tym, co szare i bez polotu. Dlatego warto zwrócić uwagę na egzotyczne mody w polskiej przestrzeni. Fotografowanie, w dużej mierze kiczowatych, artefaktów wymaga nie tyle dystansu, co pewnej afirmacji – najlepiej, gdy jest dalekie od szyderstwa i równie beznadziejnego patosu.
Wcześniejsze wspólne projekty Agaty Pankiewicz i Marcina Przybyłki - underconstructed.pl, 2008 czy Klops galicyjski, 2010 pokazują, że autorom temat nie jest obcy. Fotografowali już martwą architekturę i jej rozpaczliwe pretensje do pałaców i antycznych budowli, potem, w projekcie galicyjskim, udało im się uchwycić pogubiony w historii świat dawnej prowincji austro-węgierskiej. Powstało dużo zdjęć przedstawiających coś w rodzaju disneylandu w mgle i błocie.
W efekcie przeprowadzonych obserwacji powstała książka „Hawaikum”. Jej zawartość składa się z dwóch części. Oprócz eseju fotograficznego Agaty Pankiewicz i Marcina Przybyłki znajdują się w niej teksty antropologów kultury, historyków sztuki, filozofów, kulturoznawców, dziennikarzy i historyków: Dariusza Czai, Huberta Francuza, Moniki Kozień, Marty Miskowiec, Marcina Smerdy, Jana Sowy, Filipa Springera, Ziemowita Szczerka, Józefa Tischnera, Marty Urbańskiej.
Informacje o autorach:
Dariusz Czaja – antropolog kultury, redaktor kwartalnika „Konteksty”, eseista, recenzent muzyczny. Doktor habilitowany, wykładowca w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ.
Hubert Francuz – antropolog kultury, doktorant UJ. Pisze o fotografii archiwalnej i jej związkach z wizją powojennej historii Europy.
Monika Kozień – historyk i krytyk sztuki, kuratorka wystaw, pracuje w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie.
Marta Miskowiec – antropolog kultury, kuratorka wystaw i autorka tekstów, pracuje w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie.
Agata Pankiewicz – fotograf, architekt wnętrz. Doktor habilitowany, kierownik Katedry Filmu Animowanego, Fotografii i Mediów Cyfrowych na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie.
Marcin Przybyłko – z wykształcenia lekarz medycyny. Absolwent ASP w Krakowie. Fotograf, grafik (terenprywatny.com). Współpracuje z MNK, MHF, Capellą Cracoviensis, PAU, ASP.
Marcin Smerda – z wykształcenia filozof. Studiował również socjologię i religioznawstwo. Kiedyś był doktorantem. Stwierdził jednak, że to go w ogóle nie bawi i zrezygnował.
Jan Sowa – socjolog i kulturoznawca. Studiował polonistykę, psychologię i filozofię na UJ w Krakowie oraz na Université Paris 8 w Saint--Denis. Aktualnie pracuje w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych UJ.
Filip Springer – reporter, fotograf, autor kilku książek, publikuje w „Tygodniku Powszechnym”, „Polityce”, „Dużym Formacie”. Stypendysta Fundacji Herodot im. Ryszarda Kapuścińskiego.
Ziemowit Szczerek – dziennikarz, pisarz. Współpracuje blisko z czasopismami „Polityka” i „Nowa Europa Wschodnia”. Pisze doktorat z politologii. Zajmuje się Wschodem Europy i dziwactwami geopolitycznymi, historycznymi oraz kulturowymi.
Józef Tischner (1931–2000) – filozof, eseista, ksiądz katolicki. Współzałożyciel i prezydent Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu, ceniony rekolekcjonista i wykładowca, autor „Tygodnika Powszechnego”, „Znaku” oraz wielu książek.
Marta A. Urbańska – historyk i krytyk architektury, architekt, tłumaczka i eseistka. Adiunkt w Instytucie Historii Architektury i Konserwacji Zabytków na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej.
Szczegóły na www
Projekt graficzny: Marcin Przybyłko
Konkurs make me! jest kluczowym elementem Łódź Design Festival. Obecnie jest jednym z najpoważniejszych międzynarodowych konkursów dla młodych projektantów. Adresowany jest do desingerów, makersów, studentów i absolwentów, przede wszystkim kierunków artystycznych i projektowych, którzy rozpoczynają właśnie przygodę z tworzeniem obiektów o potencjale wdrożeniowym. Prace oceniane są dwuetapowo przez specjalnie dobrane, różnorodne w swoich zainteresowaniach jury. W pierwszej kolejności, na podstawie przesłanych formularzy, wybranych zostaje około 20 najlepszych zgłoszeń, które prezentowane są później podczas festiwalu na wystawie pokonkursowej. W drugim etapie jury przygląda się na żywo wyselekcjonowanym prototypom i wybiera zwycięzcę, który otrzymuje nagrodę główną: Paradyż Award 20,000 PLN. Najważniejszym celem make me! jest wyłowienie i wsparcie tych młodych projektantów, którzy są już gotowi do startu i mają dobry pomysł.
Wśród wyróżnionych w tegorocznym konkursie make me! znaleźli się przedstawiciele Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie:
Chmielarz Kinga – Latarnia
Fiter Gabriela – 1 Fala
Gierat Katarzyna – Utworek
Maziarz Łukasz – Hilarius
Pawlas Magda, Wysogląd Dominika – Robak
Stanisz Marta – Rysowaki Toys
Wysogląd Dominika – Orange LAB
Skład jury tegorocznego konkursu:
- Agnieszka Jacobson-Cielecka – propagatorka polskiego designu, kuratorka wystaw, dyrektor programowa School of Form
- Paweł Grobelny – projektant i wykładowca School of Form
- Czesława Frejlich – wykładowca na krakowskiej i warszawskiej ASP, od 2001 roku redaktor naczelna ogólnopolskiego kwartalnika 2+3D
- Magda Kochanowska – wykładowca Wydziału Wzornictwa na warszawskiej ASP, konsultantka i kuratorka
- Michał Piernikowski – Dyrektor Łódź Design Festival
Więcej o konkursie na www
Paulina Stasik, tegoroczna absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, została finalistką konkursu Ale sztuka!. Dyplom uzyskała pod kierunkiem prof. Leszka Misiaka.
Paulina Stasik na swoim koncie ma: Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia w roku akademickim 2014/2015, Stypendium Rektora dla Najlepszych Studentów w roku akademickim 2014/ 2015 i 2013/2014, a także I Nagrodę w XVIII Międzynarodowym Konkursie Cyfrowej Fotokreacji w Częstochowie, 2015. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych: Lato w mieście (2014 r. ) i Seksmisja (2015) oraz wystawach zbiorowych: Ciało (2013), Jeżeli (2013), Oblicza Azji (2013), Wyróżnieni (2014), Doba hotelowa (2014), „.” (2015), Konkurs na Dzieło 2015 (2015), Najlepsze dyplomy 2014/2015 (2015) oraz III Biennale Sztuki w Piotrkowie Trybunalskim (2015)
Jak sama przyznaje: „W swojej twórczości interesuję się człowiekiem, jego czasem, pamięcią i przemijaniem. Ciało nas fascynuje jest obszarem namiętności i pożądania, a zarazem miejscem bólu i śmieci. Wizerunki pięknych i zdrowych ciał są wszechobecne w mass-mediach. Mit wiecznej młodości jest znany nie od dziś. Bohaterki moich realizacji, zdają się być pod jego wpływem. Trwają we wspólnym zapomnieniu, eksponują swoją cielesność i pozornie wabią nas swoim wdziękiem, który staje się synonimem nietrwałości. Emanuje bezcelowość zmysłowego widowiska. Cielesność, może być zarówno czymś afirmowanym budzącym fascynację, a jednocześnie stać się obiektem opresji i uprzedmiotowienia.”
Bartłomiej Zimny, absolwent Wydziału Form Przemysłowych, kierunek wzornictwo, Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie znalazł się wśród „10 najlepszych polskich designerów do 30-stki”- w zestawieniu portalu F5. Przez 6 lat zdobywał doświadczenie pracując dla wielu firm i projektując tak zróżnicowane produkty jak: odzież sportowa (4F), meble i oświetlenie (odRzeczy), a nawet drukarki 3D. Następnie Bartłomiej Zimny wraz z dwójką przyjaciół założył studio VORM Lab. Specjalizuje się ono w projektowaniu urządzeń i aplikacji z obszaru internetu rzeczy. Pierwszym wspólnym sukcesem były Clime'y, czyli niewielkie sensory przeznaczone do współpracy z systemami inteligentnego domu. Potrafią one łączyć się z siecią przez bluetooth i zdalnie zarządzać oświetleniem, a także przekazywać dane dotyczące temperatury, ruchu i wilgotności powietrza. Ich projektem zainteresował się Microsoft. Kolejny sukces VORM Lab to innowacyjny portfel Woolet wyposażony w specjalny czujnik, który nie pozwala go zgubić. Firma zebrała pieniądze na jego wdrożenie za pośrednictwem Kickstartera, zdobywając finansowanie w wysokości aż 332 tys. dolarów, choć cel minimum został ustanowiony na poziomie 15 tys. dolarów.
Wśród laureatów 6. konkursu Fresh Zone znalazły się Anna Pichura - absolwentka Wydziału Malarstwa i Jolanta Nowaczyk - absolwentka Wydziału Intermediów z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki, które wspólnie z Błażejem Krause zaprojektowały "Modułową działkę przyszłości".
Modułowa działka przyszłości jest lekko ironiczną, utopijną wizją Modułowego Ogrodu Działkowego Przyszłości. Umieszczona na Wiśle, przycumowana do brzegu, widoczna dla każdego tratwa hydroponiczna z ogródkiem działkowym to realizacja marzenia wielu osób o własnym kawałku wsi w środku miasta, a jednocześnie pomnik wszystkich miejskich działek – zarówno tych istniejących jak i zlikwidowanych. Rosnąca liczba mieszkańców miast, wzrost cen działek budowlanych, przekształcanie dotychczasowych terenów zielonych w tereny pod zabudowę, zmiany w strukturze zatrudnienia oraz wzrost mobilności mieszkańców wsi sprawiają, że trudno wyobrazić sobie utrzymanie Rodzinnych/Pracowniczych Ogródków Działkowych w dotychczasowej formie przez dłuższy czas. Umieszczona na wodzie– przestrzeni którą najtrudniej zabudować, mobilna, podobnie jak jej potencjalny użytkownik – mieszkaniec dużego miasta, działka na wzór tradycyjnych ogródków działkowych będzie składać się z trawnika, części z roślinami ozdobnymi, grządek roślin jadalnych oraz minimalistycznego domku z białej, lekko transparentnej folii. Dodatkowo w okresie trwania projektu autorzy prowadzić będą blog z dokumentacją projektu oraz zdjęciami ogródków działkowych nadsyłanych przez publiczność festiwalu. Wyróżniając projekt jury zwróciło szczególną uwagę na staranność przygotowanej propozycji, która w warstwie merytorycznej odnosi się do tradycji Rodzinnych/Pracowniczych Ogródków Działkowych. Jury przekonało nawiązanie do planu zagospodarowania dzielnicy Dębniki, która pierwotnie miała realizować idee Miasta-Ogrodu. Projekt pływającej działki ma charakter eksperymentalny, który ma szansę wpisać się w aktualną dyskusję na temat dalszych planów przestrzennego zagospodarowania Krakowa.
Hasłem tegorocznej edycji konkursu było "Przemiana wsi w miasto – miasta w wieś". Do konkursu nadesłanych zostało kilkadziesiąt zgłoszeń. W skład interdyscyplinarnego jury wchodzili: przewodniczący – Leon Tarasewicz, Małgorzata Gołębiewska, Magdalena Ziółkowska, Monika Szewczyk, Filip Springer, Marta Podsiadło.
