W poniedziałek, 4 kwietnia 2016 r. mija termin przyjmowania zgłoszeń do 15. jubileuszowej edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii. Międzynarodowe jury, złożone z jedenastu ekspertów – artystów, kuratorów i krytyków sztuki z Polski, USA oraz Hiszpanii - czeka na prace młodych twórców. Tegoroczna edycja konkursu odbywa się pod honorowym patronatem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Narodowego Centrum Kultury.
Do wygrania jest miesięczna rezydencja artystyczna w USA lub Hiszpanii. Konkurs Artystyczna Podróż Hestii przeznaczony jest dla studentów wszystkich wydziałów i uczelni artystycznych w Polsce. Jest to ostatni miesiąc, kiedy młodzi adepci sztuki mogą wysłać swoje zgłoszenie konkursowe.
Konkurs ma ugruntowaną pozycję na polskiej scenie artystycznej. O skali i poziomie inicjatywy świadczą partnerzy instytucjonalni wydarzenia oraz wyjątkowe nagrody, które czekają na laureatów i finalistów konkursu. Laureaci wysyłani są bowiem w artystyczną podróż do znaczących centrów sztuki nowoczesnej - Nowego Jorku i Walencji, gdzie spędzają czas na pracy twórczej i spotkaniach z tamtejszym środowiskiem artystycznym, odwiedzaniu licznych galerii oraz poznawaniu zbiorów muzeów.
W kwietniu jury konkursu wyłoni grupę finalistów. To właśnie ich prace zostaną pokazane 30 maja br. - na wystawie finałowej w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Ponadto zwycięzcy konkursu otrzymują możliwość wystaw porezydencyjnych w stołecznych galeriach, a prace poszczególnych finalistów cyklicznie pokazywane są szerszej publiczności w warszawskim Pawilonie Sztuki ERGO Hestii.
- Konkurs to doskonała okazja, aby skonfrontować swoją twórczość z profesjonalną krytyką artystyczną. To także szansa na poszerzenie twórczych horyzontów oraz na poszukiwanie nowych inspiracji. Idealnym miejscem na to są centrum rezydencyjne Residency Unlimited na Brooklynie w Nowym Jorku czy Politècnica de València, gdzie wysyłamy naszych zwycięzców – tłumaczy Magdalena Kąkolewska, prezes Fundacji Artystyczna Podróż Hestii.
Ideą konkursu Artystyczna Podróż Hestii jest nie tylko promowanie młodych talentów, ale też zwrócenie uwagi na świeże, nowe trendy oraz kierunki w młodej sztuce. Konkurs to jeden z najdłużej realizowanych programów mecenatu artystycznego w Polsce, kontynuowany konsekwentnie od 2002 roku. Mecenasem wydarzenia jest Sopockie Towarzystwo Ubezpieczeniowe ERGO Hestia SA, dla którego tegoroczna 15. edycja konkursu zbiega się z jubileuszem 25-lecia istnienia firmy na polskim rynku.
Przy okazji konkursu organizowane są wydarzenia towarzyszące – wykłady, spotkania oraz dyskusje z przedstawicielami świata sztuki i biznesu - których celem jest wspieranie edukacji artystycznej i uwrażliwienie na korzyści płynące ze społecznego odbioru sztuki. Otwarty dla szerokiej publiczności wernisaż wystawy finałowej i rozdanie nagród odbędą się 30 maja 2016 r. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie – ważnym ośrodku sztuki współczesnej w kraju i za granicą. Gale finałowe konkursu, co roku przyciągają szerokie grono publiczności zainteresowanej najświeższymi zjawiskami w młodej polskiej sztuce.
Szczegółowe informacje o zasadach i harmonogramie konkursu na stronie: www.artystycznapodrozhestii.pl/konkurs
Film zapowiadający 15. edycję konkursu dostępny jest na www.
Wydział Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki zaprasza na gościnny wykład Jacka Kowalskiego połączony z prezentacją jego książki "Meble Kowalskich. Ludzie i rzeczy", Wydawnictwo Dębogóra, Poznań 2014, który odbędzie się we wtorek, 8 marca 2016 r., godz. 13.15, ul. Smoleńsk 9, sala 108.
Meble Kowalskich – pierwsze polskie „meble masowe”, wybitne osiągnięcie designu lat 60, towarzyszyły milionom Polaków przez ponad trzy dekady. Wielu sądzi, że popularna nazwa (znana także w wersji: „segment Kowalskiego”, „meblościanka Kowalskich” itp.) oznaczała „meble dla każdego”. Tymczasem Meble Kowalskich to rzeczywiście dzieło małżeństwa Kowalskich: Bogusławy i Czesława, poznańskich architektów wnętrz, którzy w 1962 roku wygrali ogólnopolski konkurs na projekt Mebli do Małych Mieszkań. Po pierwszym sukcesie przyszły następne, przynosząc warianty pierwotnego projektu. Później Kowalscy tworzyli zupełnie inne meble (także stylowe), projektowali również wnętrza (m. in. w popularnych „gościńcach wielkopolskich”), działając ponadto aktywnie w innych dziedzinach sztuk plastycznych, jak scenografia czy malarstwo.
Jacek Kowalski – syn twórców Mebli Kowalskich – Bogusławy i Czesława – historyk sztuki, prof. Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, pieśniarz, poeta. Jego książka jest pierwszą monografią Mebli Kowalskich. Prócz pełnej dokumentacji faktograficznej i ikonograficznej (kilkaset zdjęć, reprodukcje rysunków, teksty źródłowe, kalendarium) zawiera też barwną opowieść rodzinną o poznańskim środowisku artystycznym, Kresach i Wielkopolsce – jako że Kowalscy to rodzina wielkopolsko-kresowa.
Źródło informacji www
Katedra Metodyki Projektowania z myślą o studentach z pracowni Projektowania Struktur Użytkowych i Projektowania Alternatywnego przygotowała warsztaty projektowe z rogożyny (pałki wodnej), które miały miejsce w sercu Cieszyna — na Zamku!
Przy współpracy ze strony Stowarzyszenia Serfenta (działającego na rzecz rozpowszechniania rzemiosła) oraz Zamku Cieszyn przez kolejne cztery dni uczestnicy warsztatów pod okiem mistrzyni Pani Stefanii z Lubelskiego wyplatali różne rzeczy. Ta wyjątkowa technika jest coraz bardziej zapominana.
Warsztaty prowadziła prof. Maria Dziedzic oraz dr Anna Szwaja.
Źródło informacji www
fot. Anna Szwaja
Marta Antoniak, absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, uhonorowana została „Marką Radia Kraków” za luty dla wystawy w krakowskiej Galerii F.A.I.T. Docenione zostały efektowne wizualnie obrazy Antoniak, które współczesnym językiem podejmują uniwersalne dla sztuki tematy - motyw przemijania czy barokowego memento mori.
Marta Antoniak stosuje w swoich pracach autorską technikę – topi na płynną masę, a potem rozlewa na płótnie plastikowe figurki, zabawki, gadżety i klocki. Jest to pewien powrót do dzieciństwa, a równocześnie chłodna strategia artystyczna. Wchodząc do Galerii F.A.I.T trafia się jakby do wnętrza ludzkiego ciała – na podłodze leży wielki jęzor, na ścianach ludzka skóra, szkielet… i stół.
W komentarzu napisano: „Stworzone w Galerii F.A.I.T. środowisko kształtowane jest przez proces zawłaszczania, a podstawowym modelem współistnienia elementów jest pasożytnictwo i antagonizm. Skala, która przytłacza, wyolbrzymienie, wypaczenie, nieopanowywalna reprodukcja – to cechy przestrzeni wykreowanej wspólnie przez Martę Antoniak i kuratora wystawy Tomka Barana, artysty po raz pierwszy występującego w tej roli.
Źródło informacji www
W wieku 95 lat zmarła profesor Janina Kraupe-Świderska. Z wielkim smutkiem żegnamy wybitną malarkę, wieloletniego pedagoga Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, laureatkę wielu nagród i wyróżnień, absolwentkę naszej Uczelni.
Janina Kraupe-Świderska urodziła się 27 stycznia 1921 w Sosnowcu. Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie rozpoczęła w 1938 roku pod okiem doc. Pawła Dadleza. Po wybuchu II wojny światowej przez rok była uczennicą Fryderyka Pautscha w Staatliche Kunstgewerbeschule Krakau. W 1942 brała udział działalności konspiracyjnego teatru prowadzonego przez Tadeusza Kantora. Po zakończeniu wojny powróciła na studia w krakowskiej ASP. Malarstwa sztalugowego uczył ją Eugeniusz Eibisch, a monumentalnego Wacław Taranczewski. Równocześnie studiowała na wydziale graficznym, gdzie jej wykładowcami byli Andrzej Jurkiewicz i Konrad Srzednicki. W 1947 ukończyła Wydział Malarstwa, a rok później studia graficzne. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę dydaktyczna na ASP w Krakowie, gdzie w 1980 roku nadano jej tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1987 profesora zwyczajnego. Od 1951 r. należała do Związku Polskich Artystów Plastyków, a od 1957 związana była z Grupą Krakowską. Należała także do działające w Katowicach Grupy Oneiron.
Profesor Janina Kraupe-Świderska uznawana jest za jedną z najbardziej oryginalnych polskich artystek drugiej połowy XX wieku. W jej twórczości zauważalny jest silny wpływ kultur Dalekiego Wschodu oraz zasad filozoficznych Zen. Artystka poza malarstwem sztalugowym i ściennym zajmowała się także grafiką. Większość jej prac zawiera sceny surrealistyczne i abstrakcyjne z elementami astrologii i magii.
Była laureatką wielu nagród i wyróżnień tj: I nagroda na Ogólnopolskiej Wystawie Grafiki (Warszawa 1978), Nagroda I stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1984), medale "Amici del Pomero" - IX, XVII, XXII, XXIV Premio Internazionale di Grafica del Pomero, Mediolan, RHO, kolejno w latach 1981, 1989, 1994, 1995, 1996; Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974), Złota Odznaka Związku Polskich Artystów Plastyków (Kraków 1977), Nagroda Wojewody Małopolskiego (1994), Nagroda im. Witolda Wojtkiewicza i Nagroda Miasta Krakowa (1997), Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008).
